Jesteś już po obozie SUMMER VOLLEY&ENGLISH CAMP 2022. Jak wrażenia?

Julia Machnikowska: Było super! Poznałam wielu świetnych ludzi, z którymi na pewno będę nadal utrzymywała kontakt! Dużo się nauczyłam nie tylko jeśli chodzi o siatkówkę, ale też język angielski czy język włoski. Nauczyłam się też z jednej strony pokory, ale z drugiej, że nigdy nie powinnam się poddawać. Szczerze powiem, że podczas obozu miałam taki czas, że nie szło mi najlepiej. Pomógł mi wtedy organizator obozu pan Krzysztof Radajewski. Wystarczyła rozmowa, po której poczułam się lepiej. To było bardzo ciekawe doświadczenie.

Jak wyglądał twój zwykły dzień na obozie?

Rano śniadanie w większym gronie, dzięki czemu mogliśmy chwilę porozmawiać i wymienić się spostrzeżeniami. Później lekcje angielskiego lub włoskiego, które bardzo mi się podobały! Były bardzo kreatywne, nigdy się na nich nie nudziliśmy, ciągle mieliśmy coś do roboty. Później trening z międzynarodową kadrą trenerską. Najpierw mieliśmy treningi z trenerem Maurizio Forte, kilka dni później z Augusto Barrese a następnie z trenerką Debora Candelą. Trening to praca około półtorej godziny. Później obiad i kolejne ciekawe rozmowy. Drugi trening i kolacja. Nie było nudy!

Słyszałem, że podczas całego obozu nie mogliście za bardzo korzystać ze smartfonów…

Mieliśmy możliwość skorzystania z telefonu po kolacji na pół godziny. Prawdę mówiąc w ogóle mi telefonu nie brakowało. Przez cały dzień mieliśmy tyle zajęć, że jakoś nie mieliśmy potrzeby korzystania ze smartfonów. Zupełnie nie odczuwałam jego braku.

Każdy dzień obozu mieliście bardzo dobrze zorganizowany. Był czas na odpoczynek lub zabawę?

Jasne, że tak! Były luźne zajęcia relaksacyjne, które bardzo mi się podobały. Mieliśmy czas na saunę, jacuzzi, różnego rodzaju zabawy czy konkurencje. Był też czas na rozmowy czy po prostu odpoczynek. My jednak tak lubimy siatkówkę, że nawet w czasie wolnym odbijaliśmy piłkę. Zrobiliśmy też sobie turniej piłki plażowej.

Podczas, gdy większość twoich rówieśników w wakacje odpoczywa, ty zaliczasz kolejne obozy. Były „Nadzieje Olimpijskie”, obozy klubowe czy teraz Camp. Można te obozy jakoś porównać?

Wszystkie związane są z siatkówką. Zawsze jest fajnie, ale Camp w Kielnarowej był wyjątkowy. Mieliśmy maksymalnie zajęty czas, dlatego wcale się nie nudziłam. Poza tym trenowałam z trenerami zagranicznymi, co też było wyjątkowe.

Trudno było zrozumieć polecenia trenera z innego kraju wydawane w języku angielskim lub włoskim?

Były momenty, że trudno było zrozumieć, ale wtedy można było dopytać trenera lub kogoś, kto zrozumiał o co w danym ćwiczeniu chodzi. Nie było więc problemu, bo zawsze ktoś wytłumaczył.

A zauważyłaś jakieś różnice w sposobie prowadzenia treningu przez trenerów polskich i np. włoskich?

Rzeczywiście troszkę inaczej to wygląda. Zaciekawiło mnie to, że gdy idę do ataku to włoscy szkoleniowcy zalecali, by prawa noga była z przodu niezależnie od tego czy atakuję z prawej czy lewej strony. W Polsce uczono mnie, że jak atakuję z lewej strony to lewa noga, a jak z prawej strony to prawa…

Obóz już za Tobą, ale wróćmy jeszcze do tego, jak to się stało, że wzięłaś w nim udział. To również było dość niespotykane…

O Campie dowiedziałam się od Pani Prezes Aleksandry Jagieło. Pomyślałam wtedy: „Kurczę ale fajnie!”. Drugą moją myślą była niepewność czy sobie poradzę, ale radość i ciekawość tego, co tam mogę przeżyć były zdecydowanie większe. Problemem były pieniądze na obóz, ale kilka dni później okazało się, że całą kwotę za obóz wpłaci firma Hydro. Dowiedziałam się o tym od Marcina Ząbka – wychowawcy Zespołu Placówek dla Dzieci i Młodzieży „Parasol”. Byłam bardzo zaskoczona, że tak to się potoczyło. Rzadko się zdarza, by w tak młodym wieku mieć Sponsora, który we mnie wierzy. To było bardzo miłe. Jeszcze raz dziękuję firmie Hydro za wsparcie! Dzięki niej przeżyłam coś bardzo fajnego!

A jak na Ciebie wpłynęły słowa Aleksandry Jagieło, która powiedziała, że obserwuje Cię od kilku lat i pokłada w Tobie duże nadzieje. Takie słowa od dwukrotnej Mistrzyni Europy to chyba spore wyróżnienie?

Ogromne! I duża motywacja! To niesamowite coś takiego usłyszeć. Tak znane osoby rzadko wypowiadają się w ten sposób, a tutaj takie słowa? I to o mnie! Dało mi to sporą motywację! Pomyślałam, że skoro Pani Prezes we mnie wierzy to nie mogę jej zawieźć!